خرزهره(Oleander)(قسمت دوم)
بلع تصادفی برگ، گل و یا دانه های گیاه توسط کودکان، ، مصرف عسلی که از گلهای گیاه به وسیله زنبور فراهم شده است، استنشاق دود و بخار ناشی از سوختن شاخ و برگ خرزهره، خوردن گوشتی که با استفاده از ترکه های این گیاه به جای سیخ کباب شده است، خوردن سوپی که با ترکه های خرزهره به هم زده شده است و یا خوردن حشراتی که قبلاً از خرزهره تغذیه کرده اند از مواردی می باشد که به مسمومیت در افراد و در مواردی به مرگ آنها منجر شده است.
خرزهره گیاهی است چند ساله که به صورت بوته ای و یا درختچه می روید. این گیاه که بومی مناطق مدیترانه ای است، به عنوان گیاه زینتی در بسیاری از نقاط دنیا کاشته می شود.
خرزهره در تمام طول سال سبز بوده و دارای رشد سریعی است بطوری که معمولاً هر سال یکبار هرس می شود. برگ های آن سبز تیره با قوامی چرمی و رگبرگ های واضح، باریک، نیزه ای کشیده به طول ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر هستند. گلها به رنگ های متنوع و در فصول گرم ظاهر می شوند. رنگ گلها سفید، صورتی، قرمز و رنگ های حد واسط است. میوه ی گیاه باریک و قلمی است و پوشش غلاف مانند آن حاوی تعداد زیادی دانه با موهای ابریشمی است. این گیاه در بسیاری از مناطق ایران کاشته می شود و در برخی نواحی نیز به صورت خودرو یافت می شود.
خرزهره به صورت درختچه یا درخت کوچک به بلندی ۶ - ۲ متر و گستردگی ۳ - ۱ متر است.
روش نگهداری :
به مکان کاملاً آفتابی و خاک غنی و مرطوب با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است.
جهت کاشت در نواحی ساحلی و همچنین گرمسیر نیز مناسب است.
خاک و کود آماده کاشت با ترکیب خاک، کود ورمی کمپوست، پرلیت، کوکوپیت، پیت ماس شن و ماسه مناسب برای این گیاه میباشد.
www.gildakoud.com
